albmudit (verb)
-
1.
(verb) aparecer
(IV)
- Bussá albmudii šiljus.
- El gato apareció en el patio.
-
2.
(verb) aparecerse
(IV)
- Eŋgel albmudii sutnje.
- Se le apareció un ángel.
-
3.
(verb) presentarse
(IV)
- Fáhkka albmudii muhtun boazu geainnu ala.
- De pronto, se presentó un reno en la carretera.
-
4.
(verb) publicarse
(IV)
- Bláđđi albmuda oktii vahkus.
- La revista se publica una vez por semana.
-
5.
(verb) descubrirse
(IV)
- Muhtun indiána joavku lea albmudan Paraguaya meahcis.
- Se han descubierto algunos grupos indígenas en la selva de Paraguay.
-
6.
(verb) nacer
(IV)
- ođđasit albmudit
- renacer
- 7. (verb) salir (IV)
- 8. (verb) surgir (IV)
- 9. (verb) brotar (IV)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
albmudit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- albmudit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- albmudit verb intransitiv infinitivo
- albmudit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English