almmostuvvat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| almmostuvan | almmostuvven |
almmostuvalin
almmostuvašin |
| almmostuvat | almmostuvvet |
almmostuvalit
almmostuvašit |
| almmostuvvá | almmostuvai |
almmostuvalii
almmostuvašii |
| almmostuvve | almmostuvaime |
almmostuvaleimme
almmostuvašeimme |
| almmostuvvabeahtti | almmostuvaide |
almmostuvaleidde
almmostuvašeidde |
| almmostuvvaba | almmostuvaiga |
almmostuvaleigga
almmostuvašeigga |
| almmostuvvat | almmostuvaimet |
almmostuvaleimmet
almmostuvašeimmet |
| almmostuvvabehtet | almmostuvaidet |
almmostuvaleiddet
almmostuvašeiddet |
| almmostuvvet | almmostuvve |
almmostuvaledje
almmostuvašedje |
- presente negación
- almmostuva
- pretérito negación
- almmostuvvan
- kondisjonalis negación
- almmostuvale
almmostuvaše - perf.participio
- almmostuvvan
- imperativo segunda persona singular
- almmostuva
- imperativo segunda persona dual
- almmostuvvi
- imperativo segunda persona plural
- almmostuvvet
almmostuvvat (verb)
- 1. (verb) conocerse (IV)
- 2. (verb) saberse (IV)
-
3.
(verb) publicarse
(IV)
- Dieđut galget almmostuvvat girjin.
- La información se publicará como un libro.
- 4. (verb) salir publicado (IV)
- 5. (verb) hacerse público (IV)
- 6. (verb) aparecer (IV)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| almmostuvan | almmostuvven |
almmostuvalin
almmostuvašin |
| almmostuvat | almmostuvvet |
almmostuvalit
almmostuvašit |
| almmostuvvá | almmostuvai |
almmostuvalii
almmostuvašii |
| almmostuvve | almmostuvaime |
almmostuvaleimme
almmostuvašeimme |
| almmostuvvabeahtti | almmostuvaide |
almmostuvaleidde
almmostuvašeidde |
| almmostuvvaba | almmostuvaiga |
almmostuvaleigga
almmostuvašeigga |
| almmostuvvat | almmostuvaimet |
almmostuvaleimmet
almmostuvašeimmet |
| almmostuvvabehtet | almmostuvaidet |
almmostuvaleiddet
almmostuvašeiddet |
| almmostuvvet | almmostuvve |
almmostuvaledje
almmostuvašedje |
- presente negación
- almmostuva
- pretérito negación
- almmostuvvan
- kondisjonalis negación
- almmostuvale
almmostuvaše - perf.participio
- almmostuvvan
- imperativo segunda persona singular
- almmostuva
- imperativo segunda persona dual
- almmostuvvi
- imperativo segunda persona plural
- almmostuvvet
- almmostuvvat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- almmostuvvat verb intransitiv infinitivo
- almmostuvvat verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
almmostuvvat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- almmostuvvat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- almmostuvvat verb intransitiv infinitivo
- almmostuvvat verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English