sg. pl.
nominativo almmuhus almmuhusat
acusativo almmuhusa almmuhusaid
genitivo almmuhusa almmuhusaid
ilativo almmuhussii almmuhusaide
locativo almmuhusas almmuhusain
comitativo almmuhusain almmuhusaiguin
esivo almmuhussan
Eanet sojahanhámit →

almmuhus (subst.)

sg. pl.
nominativo almmuhus almmuhusat
acusativo almmuhusa almmuhusaid
genitivo almmuhusa almmuhusaid
ilativo almmuhussii almmuhusaide
locativo almmuhusas almmuhusain
comitativo almmuhusain almmuhusaiguin
esivo almmuhussan
Eanet sojahanhámit →
almmuhus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • almmuhus subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

almmuhus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

almmuhit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • almmuhit verb transitiv imperativo tercera persona singular
almmuhus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • almmuhus subst. sg. nominativo