sg. pl.
nominativo alva alvvat
acusativo alvva alvvaid
genitivo alvva alvvaid
ilativo alvii alvvaide
locativo alvvas alvvain
comitativo alvvain alvvaiguin
esivo alvan
Eanet sojahanhámit →

alva (subst.)

sg. pl.
nominativo alva alvvat
acusativo alvva alvvaid
genitivo alvva alvvaid
ilativo alvii alvvaide
locativo alvvas alvvain
comitativo alvvain alvvaiguin
esivo alvan
Eanet sojahanhámit →
alva Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • alva subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

alva lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Alv Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • Alv subst. egennavn sg. acusativo
  • Alv subst. egennavn sg. genitivo
alva Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • alva subst. sg. nominativo