anašeapmi (subst.)
- 1. (subst.) uso
- 2. (subst.) empleo
- 3. (Seksuála) (subst.) coito
- 4. (Seksuála) (NLc) relaciones sexuales (Span: UseNor: Pl)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
anašeapmi lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- anašeapmi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- anašeapmi subst. sg. nominativo
- anašit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- anašit verb transitiv
- Der/NomAct Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledet handlingsnomen subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English