sg. pl.
nominativo anašeapmi anašeamit
acusativo anašeami anašemiid
genitivo anašeami anašemiid
ilativo anašeapmái anašemiide
locativo anašeames
anašeamis
anašemiin
comitativo anašemiin anašemiiguin
esivo anašeame
anašeamen
anašeapmin
Eanet sojahanhámit →

anašeapmi (subst.)

sg. pl.
nominativo anašeapmi anašeamit
acusativo anašeami anašemiid
genitivo anašeami anašemiid
ilativo anašeapmái anašemiide
locativo anašeames
anašeamis
anašemiin
comitativo anašemiin anašemiiguin
esivo anašeame
anašeamen
anašeapmin
Eanet sojahanhámit →
anašeapmi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • anašeapmi subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

anašeapmi lea vejolaččat dán sáni hápmi:

anašeapmi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • anašeapmi subst. sg. nominativo
anašit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • anašit verb transitiv
Der/NomAct Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledet handlingsnomen subst. sg. nominativo