Neahttadigisánit

anašit lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
anašan anašin anašivččen
anašat anašit anašivččet
anaša anašii anašivččii
anašetne anašeimme anašivččiime
anašeahppi anašeidde anašivččiide
anašeaba anašeigga anašivččiiga
anašat
anašit 		anašeimmet anašivččiimet
anašehpet anašeiddet anašivččiidet
anašit anašedje anašivčče
presente negación
anaš
pretérito negación
anašan
kondisjonalis negación
anašivčče
perf.participio
anašan
imperativo segunda persona singular
anaš
imperativo segunda persona dual
anašeahkki
imperativo segunda persona plural
anašehket
Eanet sojahanhámit →

anašit (verb)

  • 1. (verb) usar (TV)
    Gal don oaččut anašit dan gávtti viehka gaskka, ovdal go bieđgana.
    Puedes usar este gákti durante mucho tiempo antes de que se rompa.
  • 2. (verb) utilizar (TV)
  • 3. (verb) emplear (TV)
    Makkár reaidduid mii anašit?
    ¿Qué herramientas vamos a emplear?
  • 4. (Seksuála) (VLc) hacer el amor (TV, IV)
  • 5. (Seksuála) (verb) copular (TV, IV)
  • 6. (Beaivválaš giella, seksuála) (verb) follar (TV, IV)
    Soai anašeigga duollet dálle.
    Esos dos follan de vez en cuando.
  • 7. (Argentiinná, beaivválaš giella, seksuála) (verb) coger (TV, IV)
presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
anašan anašin anašivččen
anašat anašit anašivččet
anaša anašii anašivččii
anašetne anašeimme anašivččiime
anašeahppi anašeidde anašivččiide
anašeaba anašeigga anašivččiiga
anašat
anašit 		anašeimmet anašivččiimet
anašehpet anašeiddet anašivččiidet
anašit anašedje anašivčče
presente negación
anaš
pretérito negación
anašan
kondisjonalis negación
anašivčče
perf.participio
anašan
imperativo segunda persona singular
anaš
imperativo segunda persona dual
anašeahkki
imperativo segunda persona plural
anašehket
Eanet sojahanhámit →
anašit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • anašit verb transitiv infinitivo
  • anašit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
  • anašit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
  • anašit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

anašit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

anašit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • anašit verb transitiv infinitivo
  • anašit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
  • anašit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
  • anašit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular