areasta (subst.)
- 1. (subst.) arresto
- 2. (subst.) detención
-
3.
(subst.) custodia
- Boles vettii su areasttas jándora.
- La policía lo tuvo en custodia durante un día.
-
4.
(De reclusión)
(Pfs) castigo
- Internáhtas mánná láhttii boastut ja biddjui arestii.
- En el internado, el chaval se comportó mal y fue encerrado.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
areasta lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- areasta Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- areasta subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English