aresteret (verb)
- 1. (verb) arrestar (TV)
-
2.
(verb) corregir
(TV)
- Oahpaheaddji aresterii oahppi oaiviliid.
- El maestro corrigió las ideas del estudiante.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
aresteret lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- aresteret Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- aresteret verb transitiv infinitivo
- aresteret verb transitiv
- Der/d Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledning: -d verb indicativo presente negación
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English