arreasta (subst.)
- 1. (subst.) arresto
- 2. (subst.) detención
-
3.
(subst.) custodia
- Boles vettii su arreasttas jándora.
- La policía lo tuvo en custodia durante un día.
-
4.
(De reclusión)
(Pfs) castigo
- Internáhtas mánná láhttii boastut ja biddjui arrestii.
- En el internado, el chaval se comportó mal y fue encerrado.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
arreasta lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- arreasta Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- arreasta subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English