sg. pl.
nominativo arreasta arreasttat
acusativo arreastta arreasttaid
genitivo arreastta arreasttaid
ilativo arrestii arreasttaide
locativo arreasttas arreasttain
comitativo arreasttain arreasttaiguin
esivo arreastan
Eanet sojahanhámit →

arreasta (subst.)

sg. pl.
nominativo arreasta arreasttat
acusativo arreastta arreasttaid
genitivo arreastta arreasttaid
ilativo arrestii arreasttaide
locativo arreasttas arreasttain
comitativo arreasttain arreasttaiguin
esivo arreastan
Eanet sojahanhámit →
arreasta Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • arreasta subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

arreasta lea vejolaččat dán sáni hápmi:

arreasta Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • arreasta subst. sg. nominativo