sg. pl.
nominativo artihkal artihkkalat
acusativo artihkkala artihkkaliid
genitivo artihkkala artihkkaliid
ilativo artihkkalii artihkkaliidda
locativo artihkkalis artihkkaliin
comitativo artihkkaliin artihkkaliiguin
esivo artihkalin
Eanet sojahanhámit →

artihkal (subst.)

sg. pl.
nominativo artihkal artihkkalat
acusativo artihkkala artihkkaliid
genitivo artihkkala artihkkaliid
ilativo artihkkalii artihkkaliidda
locativo artihkkalis artihkkaliin
comitativo artihkkaliin artihkkaliiguin
esivo artihkalin
Eanet sojahanhámit →
artihkal Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • artihkal subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

artihkal lea vejolaččat dán sáni hápmi:

artihkal Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • artihkal subst. sg. nominativo