arva (subst.)
- 1. (NLc) fuerza de voluntad
- 2. (subst.) firmeza
- 3. (subst.) resolución
-
4.
(subst.) energía
- Dan olbmos lea arva, go vulggii guoli bivdit dakkár dálkin.
- Ese tipo tiene energía. Se fue a pescar con este tiempo.
- 5. (subst.) valor
- 6. (subst.) vigor
- 7. (subst.) empuje
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
arva lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- arva Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- arva subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English