sg. pl.
nominativo atnu anut
acusativo anu anuid
genitivo anu anuid
ilativo atnui anuide
locativo anus anuin
comitativo anuin anuiguin
esivo atnun
Eanet sojahanhámit →

atnu (subst.)

sg. pl.
nominativo atnu anut
acusativo anu anuid
genitivo anu anuid
ilativo atnui anuide
locativo anus anuin
comitativo anuin anuiguin
esivo atnun
Eanet sojahanhámit →
atnu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • atnu subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

atnu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

atnu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • atnu subst. sg. nominativo