attašit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| attašan | attašin | attašivččen |
| attašat | attašit | attašivččet |
| attaša | attašii | attašivččii |
| attašetne | attašeimme | attašivččiime |
| attašeahppi | attašeidde | attašivččiide |
| attašeaba | attašeigga | attašivččiiga |
|
attašat
attašit |
attašeimmet | attašivččiimet |
| attašehpet | attašeiddet | attašivččiidet |
| attašit | attašedje | attašivčče |
- presente negación
- attaš
- pretérito negación
- attašan
- kondisjonalis negación
- attašivčče
- perf.participio
- attašan
- imperativo segunda persona singular
- attaš
- imperativo segunda persona dual
- attašeahkki
- imperativo segunda persona plural
- attašehket
attašit (verb)
-
1.
(Poco a poco)
(verb) dar
(TV)
- Don lávet attašit visot earáide.
- Tiendes a dar todo a los demás.
- 2. (Poco a poco) (verb) regalar (TV)
-
3.
(verb) pelearse
(RecV)
- Soai ságastalaiga álbmotčoahkkima álggadettiin, muhto dan loahpageahčen attašeigga.
- Discutieron al comienzo de la reunión, y al final se pelearon.
- 4. (VLc) dar una paliza (IV)
- 5. (VLc) pegar una paliza (IV)
- 6. (VLc) echar una reprimenda (IV)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| attašan | attašin | attašivččen |
| attašat | attašit | attašivččet |
| attaša | attašii | attašivččii |
| attašetne | attašeimme | attašivččiime |
| attašeahppi | attašeidde | attašivččiide |
| attašeaba | attašeigga | attašivččiiga |
|
attašat
attašit |
attašeimmet | attašivččiimet |
| attašehpet | attašeiddet | attašivččiidet |
| attašit | attašedje | attašivčče |
- presente negación
- attaš
- pretérito negación
- attašan
- kondisjonalis negación
- attašivčče
- perf.participio
- attašan
- imperativo segunda persona singular
- attaš
- imperativo segunda persona dual
- attašeahkki
- imperativo segunda persona plural
- attašehket
- attašit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- attašit verb transitiv infinitivo
- attašit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- attašit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- attašit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
attašit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- attašit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- attašit verb transitiv infinitivo
- attašit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- attašit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- attašit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English