presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
attestan attestin attestivččen
attestat attestit attestivččet
attesta attestii attestivččii
attestetne attesteimme attestivččiime
attesteahppi attesteidde attestivččiide
attesteaba attesteigga attestivččiiga
attestat
attestit
attesteimmet attestivččiimet
attestehpet attesteiddet attestivččiidet
attestit attestedje attestivčče
presente negación
attes
pretérito negación
attestan
kondisjonalis negación
attestivčče
perf.participio
attestan
imperativo segunda persona singular
attes
imperativo segunda persona dual
attesteahkki
imperativo segunda persona plural
attestehket
Eanet sojahanhámit →

attestit (verb)

  • 1. (Un poco, en pequeña cantidad) (verb) dar (TV)
    Almmái attestii muhtun čalmmehis albmái ruđa.
    El hombre dio al ciego un poco de dinero.
    Sáhtát go don attestit munnje sálttiid?
    ¿Me das un poco de sal?
  • 2. (verb) reprender (TV)
    Go bárdni ii doahttalan, de áhčči su attestii bealji vuollái.
    Como el chaval no obedeció, su padre le reprendió dándole en la oreja.
presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
attestan attestin attestivččen
attestat attestit attestivččet
attesta attestii attestivččii
attestetne attesteimme attestivččiime
attesteahppi attesteidde attestivččiide
attesteaba attesteigga attestivččiiga
attestat
attestit
attesteimmet attestivččiimet
attestehpet attesteiddet attestivččiidet
attestit attestedje attestivčče
presente negación
attes
pretérito negación
attestan
kondisjonalis negación
attestivčče
perf.participio
attestan
imperativo segunda persona singular
attes
imperativo segunda persona dual
attesteahkki
imperativo segunda persona plural
attestehket
Eanet sojahanhámit →
attestit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • attestit verb transitiv infinitivo
  • attestit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
  • attestit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
  • attestit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

attestit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

addit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • addit verb transitiv
attestit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • attestit verb transitiv infinitivo
  • attestit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
  • attestit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
  • attestit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Der/st Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • litt/fort verb infinitivo
  • litt/fort verb indicativo presente primera persona plural
  • litt/fort verb indicativo presente tercera persona plural
  • litt/fort verb indicativo pretérito segunda persona singular