presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
avasta avastii avastivččii
avasteaba avasteigga avastivččiiga
avastit avastedje avastivčče
presente negación
avas
pretérito negación
avastan
kondisjonalis negación
avastivčče
perf.participio
avastan
Eanet sojahanhámit →

avastit (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
avasta avastii avastivččii
avasteaba avasteigga avastivččiiga
avastit avastedje avastivčče
presente negación
avas
pretérito negación
avastan
kondisjonalis negación
avastivčče
perf.participio
avastan
Eanet sojahanhámit →
avastit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avastit verb transitiv infinitivo
  • avastit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

avastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

avastit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avastit verb transitiv infinitivo
  • avastit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural