sg. pl.
nominativo bárbmu bárpmut
acusativo bárpmu bárpmuid
genitivo bárpmu bárpmuid
ilativo bárbmui bárpmuide
locativo bárpmus bárpmuin
comitativo bárpmuin bárpmuiguin
esivo bárbmun
Eanet sojahanhámit →

bárbmu (subst.)

sg. pl.
nominativo bárbmu bárpmut
acusativo bárpmu bárpmuid
genitivo bárpmu bárpmuid
ilativo bárbmui bárpmuide
locativo bárpmus bárpmuin
comitativo bárpmuin bárpmuiguin
esivo bárbmun
Eanet sojahanhámit →
bárbmu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bárbmu subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bárbmu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bárbmu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bárbmu subst. sg. nominativo