sg. pl.
nominativo bagadus bagadusat
acusativo bagadusa bagadusaid
genitivo bagadusa bagadusaid
ilativo bagadussii bagadusaide
locativo bagadusas bagadusain
comitativo bagadusain bagadusaiguin
esivo bagadussan
Eanet sojahanhámit →

bagadus (subst.)

sg. pl.
nominativo bagadus bagadusat
acusativo bagadusa bagadusaid
genitivo bagadusa bagadusaid
ilativo bagadussii bagadusaide
locativo bagadusas bagadusain
comitativo bagadusain bagadusaiguin
esivo bagadussan
Eanet sojahanhámit →
bagadus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bagadus subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bagadus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bagadit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bagadit verb transitiv imperativo tercera persona singular
bagadus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bagadus subst. sg. nominativo