sg. pl.
nominativo bealdu bealddut
acusativo bealddu bealdduid
genitivo bealddu bealdduid
ilativo beldui bealdduide
locativo bealddus bealdduin
comitativo bealdduin bealdduiguin
esivo bealdun
Eanet sojahanhámit →

bealdu (subst.)

sg. pl.
nominativo bealdu bealddut
acusativo bealddu bealdduid
genitivo bealddu bealdduid
ilativo beldui bealdduide
locativo bealddus bealdduin
comitativo bealdduin bealdduiguin
esivo bealdun
Eanet sojahanhámit →
bealdu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bealdu subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bealdu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bealdu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bealdu subst. sg. nominativo