bealkkehit (verb)
-
1.
(verb) reprender
(TV, Freq)
- Áhčči bealkkehii gándda heajos árvosániid dihtii.
- El padre reprendía al chaval a menudo por las malas notas.
- 2. (verb) regañar (TV, Freq)
- 3. (verb) reñir (TV, Freq)
-
4.
(verb) reprochar
(TV, Freq)
- Eamit bealkkeha mu, go in goassege čorge lihtiid.
- Mi mujer me suele reprochar que nunca recojo los platos.
- 5. (VLc) echar una bronca (TV, Freq)
- 6. (verb) increpar (TV, Freq)
- 7. (verb) vituperar (TV, Freq)
-
8.
(verb) despotricar
(IV, Freq)
- Go mun boađán ruoktot, de gávnnan eamida bealkkeheamin.
- Cuando llego a casa, suelo encontrar a mi mujer despotricando.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
bealkkehit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- bealkkehit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- bealkkehit verb transitiv infinitivo
- bealkkehit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- bealkkehit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- bealkkehit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English