Neahttadigisánit - Nordsamiske ordbøker

bealuštit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

presente (odne)	pretérito (ikte)	kondisjonalis
bealuštan	bealuštin	bealuštivččen
bealuštat	bealuštit	bealuštivččet
bealušta	bealuštii	bealuštivččii
bealuštetne	bealušteimme	bealuštivččiime
bealušteahppi	bealušteidde	bealuštivččiide
bealušteaba	bealušteigga	bealuštivččiiga
bealuštat bealuštit	bealušteimmet	bealuštivččiimet
bealuštehpet	bealušteiddet	bealuštivččiidet
bealuštit	bealuštedje	bealuštivčče

presente negación: bealuš
pretérito negación: bealuštan
kondisjonalis negación: bealuštivčče
perf.participio: bealuštan
imperativo segunda persona singular: bealuš
imperativo segunda persona dual: bealušteahkki
imperativo segunda persona plural: bealuštehket

Eanet sojahanhámit →

bealuštit (verb)

1. (verb) defender (TV)
2. (Juridihkka) (verb) representar (TV)
3. (VLc) salir en defensa (TV, Span: + de)
4. (VLc) dar la cara (TV, Span: + por)
5. (VLc) tomar partido (TV, Span: + por)
6. (VLc) hacer causa común (TV, Span: + con)
7. (VLc) abogar (TV, Span: + por)
8. (VLc) estar a favor (TV, Span: + de)
9. (verb) propugnar (TV)

bealuštit lága

propugnar una ley
10. (verb) justificar (TV)

presente (odne)	pretérito (ikte)	kondisjonalis
bealuštan	bealuštin	bealuštivččen
bealuštat	bealuštit	bealuštivččet
bealušta	bealuštii	bealuštivččii
bealuštetne	bealušteimme	bealuštivččiime
bealušteahppi	bealušteidde	bealuštivččiide
bealušteaba	bealušteigga	bealuštivččiiga
bealuštat bealuštit	bealušteimmet	bealuštivččiimet
bealuštehpet	bealušteiddet	bealuštivččiidet
bealuštit	bealuštedje	bealuštivčče

presente negación: bealuš
pretérito negación: bealuštan
kondisjonalis negación: bealuštivčče
perf.participio: bealuštan
imperativo segunda persona singular: bealuš
imperativo segunda persona dual: bealušteahkki
imperativo segunda persona plural: bealuštehket

Eanet sojahanhámit →

bealuštit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)

bealuštit verb transitiv infinitivo
bealuštit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
bealuštit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
bealuštit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

bealuštit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bealuštit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)

bealuštit verb transitiv infinitivo
bealuštit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
bealuštit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
bealuštit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular