sg. pl.
nominativo bearráigeahčču bearráigeahčut
acusativo bearráigeahču bearráigeahčuid
genitivo bearráigeahču bearráigeahčuid
ilativo bearráigehččui bearráigeahčuide
locativo bearráigeahčus bearráigeahčuin
comitativo bearráigeahčuin bearráigeahčuiguin
esivo bearráigeahččun
Eanet sojahanhámit →

bearráigeahčču (subst.)

sg. pl.
nominativo bearráigeahčču bearráigeahčut
acusativo bearráigeahču bearráigeahčuid
genitivo bearráigeahču bearráigeahčuid
ilativo bearráigehččui bearráigeahčuide
locativo bearráigeahčus bearráigeahčuin
comitativo bearráigeahčuin bearráigeahčuiguin
esivo bearráigeahččun
Eanet sojahanhámit →
bearráigeahčču Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bearráigeahčču subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bearráigeahčču lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bearráigeahččat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bearráigeahččat verb transitiv imperativo primera persona dual
bearráigeahčču Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bearráigeahčču subst. sg. nominativo