Neahttadigisánit

bieđganit lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
bieđganan bieđganin bieđganivččen
bieđganat bieđganit bieđganivččet
bieđgana bieđganii bieđganivččii
bieđganetne bieđganeimme bieđganivččiime
bieđganeahppi bieđganeidde bieđganivččiide
bieđganeaba bieđganeigga bieđganivččiiga
bieđganat
bieđganit 		bieđganeimmet bieđganivččiimet
bieđganehpet bieđganeiddet bieđganivččiidet
bieđganit bieđganedje bieđganivčče
presente negación
bieđgan
pretérito negación
bieđganan
kondisjonalis negación
bieđganivčče
perf.participio
bieđganan
imperativo segunda persona singular
bieđgan
imperativo segunda persona dual
bieđganeahkki
imperativo segunda persona plural
bieđganehket
Eanet sojahanhámit →

bieđganit (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
bieđganan bieđganin bieđganivččen
bieđganat bieđganit bieđganivččet
bieđgana bieđganii bieđganivččii
bieđganetne bieđganeimme bieđganivččiime
bieđganeahppi bieđganeidde bieđganivččiide
bieđganeaba bieđganeigga bieđganivččiiga
bieđganat
bieđganit 		bieđganeimmet bieđganivččiimet
bieđganehpet bieđganeiddet bieđganivččiidet
bieđganit bieđganedje bieđganivčče
presente negación
bieđgan
pretérito negación
bieđganan
kondisjonalis negación
bieđganivčče
perf.participio
bieđganan
imperativo segunda persona singular
bieđgan
imperativo segunda persona dual
bieđganeahkki
imperativo segunda persona plural
bieđganehket
Eanet sojahanhámit →
bieđganit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bieđganit verb intransitiv infinitivo
  • bieđganit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
  • bieđganit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
  • bieđganit verb intransitiv indicativo pretérito segunda persona singular

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

bieđganit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bieđganit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bieđganit verb intransitiv infinitivo
  • bieđganit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
  • bieđganit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
  • bieđganit verb intransitiv indicativo pretérito segunda persona singular