presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
birgen birgejin birgelin
birgešin
birget birgejit birgelit
birgešit
birge birgii birgelii
birgešii
birgejetne birgiime birgeleimme
birgešeimme
birgebeahtti birgiide birgeleidde
birgešeidde
birgeba birgiiga birgeleigga
birgešeigga
birget birgiimet birgeleimmet
birgešeimmet
birgebehtet birgiidet birgeleiddet
birgešeiddet
birgejit birgejedje birgeledje
birgešedje
presente negación
birge
pretérito negación
birgen
kondisjonalis negación
birgele
birgeše
perf.participio
birgen
imperativo segunda persona singular
birge
imperativo segunda persona dual
birgejeahkki
imperativo segunda persona plural
birgejehket
Eanet sojahanhámit →

birget (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
birgen birgejin birgelin
birgešin
birget birgejit birgelit
birgešit
birge birgii birgelii
birgešii
birgejetne birgiime birgeleimme
birgešeimme
birgebeahtti birgiide birgeleidde
birgešeidde
birgeba birgiiga birgeleigga
birgešeigga
birget birgiimet birgeleimmet
birgešeimmet
birgebehtet birgiidet birgeleiddet
birgešeiddet
birgejit birgejedje birgeledje
birgešedje
presente negación
birge
pretérito negación
birgen
kondisjonalis negación
birgele
birgeše
perf.participio
birgen
imperativo segunda persona singular
birge
imperativo segunda persona dual
birgejeahkki
imperativo segunda persona plural
birgejehket
Eanet sojahanhámit →
birget Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • birget verb intransitiv
  • birget verb intransitiv infinitivo
  • birget verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
  • birget verb intransitiv indicativo presente segunda persona singular

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

birget lea vejolaččat dán sáni hápmi:

birgehit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • birgehit verb transitiv imperativo negación
  • birgehit verb transitiv imperativo segunda persona singular
  • birgehit verb transitiv indicativo presente negación
birget Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • birget verb intransitiv
  • birget verb intransitiv infinitivo
  • birget verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
  • birget verb intransitiv indicativo presente segunda persona singular
Birgget Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • Birgget subst. egennavn attr.
  • Birgget subst. egennavn sg. acusativo
  • Birgget subst. egennavn sg. genitivo
  • Birgget subst. egennavn sg. nominativo
Der/d Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledning: -d verb imperativo negación
  • avledning: -d verb imperativo segunda persona singular
  • avledning: -d verb indicativo presente negación
Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledning: -h verb imperativo negación
  • avledning: -h verb imperativo segunda persona singular
  • avledning: -h verb indicativo presente negación