birget (verb)
-
1.
(verb) arreglárselas
(IV, + Ess, Span: + como)
- Son birge bures oahpaheaddjin.
- Se las arregla bien como maestro.
- 2. (verb) apañárselas (IV, + Ess, Span: + como)
- 3. (verb) defenderse (IV, + Ess, Span: + como)
- 4. (verb) manejarse (IV, + Ess, Span: + como)
-
5.
(verb) arreglárselas
(IV, Span: + con)
- Son birge barggus.
- Se las arregla con su trabajo.
- 6. (verb) apañárselas (IV, Span: + con)
- 7. (verb) defenderse (IV, Span: + con)
- 8. (verb) manejarse (IV, Span: + con)
-
9.
(VLc) salir airoso
(IV, + Loc)
- Biera spábbačiekčanjoavku birgii Sámi Cupgilvvus.
- El equipo de fútbol de Biera salió airoso en la Copa Sami.
- 10. (VLc) tener éxito (IV, + Loc)
- 11. (verb) superar (IV, + Loc)
- 12. (En una competición o en una discusión) (verb) vencer (IV, + Loc)
- 13. (En una competición o en una discusión) (verb) ganar (IV, + Loc)
- 14. (Una tarea) (verb) afrontar (IV, + Loc, Span: UseTV)
-
15.
(Una tarea)
(verb) ponerse
(IV, + Loc, Span: UseTV, + a)
- Jus don it birge vuodjimis, de it goassege oahpa.
- Si no te pones a conducir, nunca aprenderás.
- 16. (VLc) ser competente (IV, + Loc)
- 17. (VLc) poder hacer (IV, + Loc)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
birget lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- birgehit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- birgehit verb transitiv imperativo negación
- birgehit verb transitiv imperativo segunda persona singular
- birgehit verb transitiv indicativo presente negación
- birget Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- birget verb intransitiv
- birget verb intransitiv infinitivo
- birget verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
- birget verb intransitiv indicativo presente segunda persona singular
- Birgget Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- Birgget subst. egennavn attr.
- Birgget subst. egennavn sg. acusativo
- Birgget subst. egennavn sg. genitivo
- Birgget subst. egennavn sg. nominativo
- Der/d Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledning: -d verb imperativo negación
- avledning: -d verb imperativo segunda persona singular
- avledning: -d verb indicativo presente negación
- Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledning: -h verb imperativo negación
- avledning: -h verb imperativo segunda persona singular
- avledning: -h verb indicativo presente negación
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English