boatkanit (verb)
- 1. (verb) romperse (IV)
- 2. (verb) quebrarse (IV)
- 3. (verb) deshacerse (IV)
- 4. (Bebés, terneros, etc) (verb) destetarse (IV)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
boatkanit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- boatkanit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- boatkanit verb intransitiv infinitivo
- boatkanit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English