attr. buhtes
buhtis
sg. nominativo buhtis  →
pl. nominativo (dat leat) buhttásat
comparativo attr. (vel) buhttásat
(vel) buhttáset
comparativo sg. nominativo (vel) buhttáseabbo  →
superlativo sg. nominativo (buot) buhttásamos
(buot) buhttáseamos  →
Eanet sojahanhámit →

buhtis (adj.)

attr. buhtes
buhtis
sg. nominativo buhtis  →
pl. nominativo (dat leat) buhttásat
comparativo attr. (vel) buhttásat
(vel) buhttáset
comparativo sg. nominativo (vel) buhttáseabbo  →
superlativo sg. nominativo (buot) buhttásamos
(buot) buhttáseamos  →
Eanet sojahanhámit →
buhtis Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • buhtis adj. attr.
  • buhtis adj. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

buhtis lea vejolaččat dán sáni hápmi:

buhtis Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • buhtis adj. attr.
  • buhtis adj. sg. nominativo
buhtistit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • buhtistit verb transitiv imperativo negación
  • buhtistit verb transitiv imperativo segunda persona singular
  • buhtistit verb transitiv indicativo presente negación