presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
buvttán bukten buvttálin
buvttášin
buvttát buktet buvttálit
buvttášit
buktá buvttii buvttálii
buvttášii
bukte buvttiime buvttáleimme
buvttášeimme
buktibeahtti buvttiide buvttáleidde
buvttášeidde
buktiba buvttiiga buvttáleigga
buvttášeigga
buktit buvttiimet buvttáleimmet
buvttášeimmet
buktibehtet buvttiidet buvttáleiddet
buvttášeiddet
buktet bukte buvttáledje
buvttášedje
presente negación
buvtte
pretérito negación
buktán
kondisjonalis negación
buvttále
buvttáše
perf.participio
buktán
imperativo segunda persona singular
buvtte
imperativo segunda persona dual
bukti
imperativo segunda persona plural
buktet
Eanet sojahanhámit →

buktit (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
buvttán bukten buvttálin
buvttášin
buvttát buktet buvttálit
buvttášit
buktá buvttii buvttálii
buvttášii
bukte buvttiime buvttáleimme
buvttášeimme
buktibeahtti buvttiide buvttáleidde
buvttášeidde
buktiba buvttiiga buvttáleigga
buvttášeigga
buktit buvttiimet buvttáleimmet
buvttášeimmet
buktibehtet buvttiidet buvttáleiddet
buvttášeiddet
buktet bukte buvttáledje
buvttášedje
presente negación
buvtte
pretérito negación
buktán
kondisjonalis negación
buvttále
buvttáše
perf.participio
buktán
imperativo segunda persona singular
buvtte
imperativo segunda persona dual
bukti
imperativo segunda persona plural
buktet
Eanet sojahanhámit →
buktit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • buktit verb transitiv infinitivo
  • buktit verb transitiv
  • buktit verb transitiv indicativo presente primera persona plural

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

buktit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

buktit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • buktit verb transitiv infinitivo
  • buktit verb transitiv
  • buktit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
Der/NomAg Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledet handlernomen subst. pl. nominativo