buollit (verb)
- 1. (verb) arder (IV)
- 2. (verb) flamear (IV)
- 3. (verb) llamear (IV)
- 4. (verb) encenderse (IV)
- 5. (verb) prender (IV)
- 6. (verb) chamuscarse (IV)
- 7. (Por el fuego) (verb) consumirse (IV)
- 8. (Por el fuego) (verb) extinguirse (IV)
- 9. (La lámpara, la bombilla) (verb) encenderse (IV)
- 10. (La lámpara, la bombilla) (verb) lucir (IV)
- 11. (La lámpara, la bombilla) (verb) brillar (IV)
- 12. (verb) centellear (IV)
- 13. (Al sol) (verb) quemarse (IV)
- 14. (Al sol) (verb) tostarse (IV)
- 15. (Al sol) (verb) broncearse (IV)
- 16. (Figurado, Las cascadas, los saltos de agua) (verb) rugir (IV)
- 17. (Figurado, Las cascadas, los saltos de agua) (verb) bramar (IV)
-
18.
(Figurado, Personas)
(verb) quemarse
(IV)
- Son bulii dán barggus.
- Se quemó en ese trabajo.
-
19.
(Figurado, De una mala experiencia)
(verb) aprender
(IV)
- Dat lea buollán geavgŋás, go moddii lea bártašuvvan doppe.
- Tras varios accidentes, he aprendido de la cascada a ser prudente.
- 20. (Figurado) (verb) ruborizarse (IV)
- 21. (Figurado) (VLc) ponerse colorado (IV)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
buollit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- buollit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- buollit verb intransitiv infinitivo
- buollit verb intransitiv
- buollit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
- Der/NomAg Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledet handlernomen subst. pl. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English