bures (adverb)
-
1.
(adverb) bien
- —Mo manná? —Dat gal manná bures.
- —¿Cómo te va? —Bien.
-
2.
(AdvLc) de buena gana
- Mun bures dán dagašin.
- Lo haría de buena gana.
- 3. (AdvLc) con gusto
- 4. (adverb) gustosamente
bures (interj.)
- 1. (En el saludo, al dar la mano) (interj.) hola
- 2. (En el saludo, al dar la mano) (interj.) me alegro de verte
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
bures lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Bure Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- Bure subst. egennavn sg. locativo
- bures Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- bures adverb
- bures Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- bures interj.
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English