butká (subst.)
- 1. (subst.) arresto
- 2. (subst.) detención
-
3.
(subst.) custodia
- Boles vettii su butkkás jándora.
- La policía lo tuvo en custodia durante un día.
-
4.
(De reclusión)
(Pfs) castigo
- Internáhtas mánná láhttii boastut ja biddjui butkái.
- En el internado, el chaval se comportó mal y fue encerrado.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
butká lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- butká Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- butká subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English