sg. pl.
nominativo butká butkkát
acusativo butkká butkkáid
genitivo butkká butkkáid
ilativo butkái butkkáide
locativo butkkás butkkáin
comitativo butkkáin butkkáiguin
esivo butkán
Eanet sojahanhámit →

butká (subst.)

sg. pl.
nominativo butká butkkát
acusativo butkká butkkáid
genitivo butkká butkkáid
ilativo butkái butkkáide
locativo butkkás butkkáin
comitativo butkkáin butkkáiguin
esivo butkán
Eanet sojahanhámit →
butká Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • butká subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

butká lea vejolaččat dán sáni hápmi:

butká Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • butká subst. sg. nominativo