presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
buvttadan buvttadin buvttadivččen
buvttadat buvttadit buvttadivččet
buvttada buvttadii buvttadivččii
buvttadetne buvttadeimme buvttadivččiime
buvttadeahppi buvttadeidde buvttadivččiide
buvttadeaba buvttadeigga buvttadivččiiga
buvttadat
buvttadit
buvttadeimmet buvttadivččiimet
buvttadehpet buvttadeiddet buvttadivččiidet
buvttadit buvttadedje buvttadivčče
presente negación
buvttat
pretérito negación
buvttadan
kondisjonalis negación
buvttadivčče
perf.participio
buvttadan
imperativo segunda persona singular
buvttat
imperativo segunda persona dual
buvttadeahkki
imperativo segunda persona plural
buvttadehket
Eanet sojahanhámit →

buvttadit (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
buvttadan buvttadin buvttadivččen
buvttadat buvttadit buvttadivččet
buvttada buvttadii buvttadivččii
buvttadetne buvttadeimme buvttadivččiime
buvttadeahppi buvttadeidde buvttadivččiide
buvttadeaba buvttadeigga buvttadivččiiga
buvttadat
buvttadit
buvttadeimmet buvttadivččiimet
buvttadehpet buvttadeiddet buvttadivččiidet
buvttadit buvttadedje buvttadivčče
presente negación
buvttat
pretérito negación
buvttadan
kondisjonalis negación
buvttadivčče
perf.participio
buvttadan
imperativo segunda persona singular
buvttat
imperativo segunda persona dual
buvttadeahkki
imperativo segunda persona plural
buvttadehket
Eanet sojahanhámit →
buvttadit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • buvttadit verb transitiv infinitivo
  • buvttadit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
  • buvttadit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
  • buvttadit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

buvttadit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

buvttadit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • buvttadit verb transitiv infinitivo
  • buvttadit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
  • buvttadit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
  • buvttadit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular