presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
buvttihan buvttihin buvttihivččen
buvttihat buvttihit buvttihivččet
buvttiha buvttihii buvttihivččii
buvttihetne buvttiheimme buvttihivččiime
buvttiheahppi buvttiheidde buvttihivččiide
buvttiheaba buvttiheigga buvttihivččiiga
buvttihat
buvttihit
buvttiheimmet buvttihivččiimet
buvttihehpet buvttiheiddet buvttihivččiidet
buvttihit buvttihedje buvttihivčče
presente negación
buvttit
pretérito negación
buvttihan
kondisjonalis negación
buvttihivčče
perf.participio
buvttihan
imperativo segunda persona singular
buvttit
imperativo segunda persona dual
buvttiheahkki
imperativo segunda persona plural
buvttihehket
Eanet sojahanhámit →

buvttihit (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
buvttihan buvttihin buvttihivččen
buvttihat buvttihit buvttihivččet
buvttiha buvttihii buvttihivččii
buvttihetne buvttiheimme buvttihivččiime
buvttiheahppi buvttiheidde buvttihivččiide
buvttiheaba buvttiheigga buvttihivččiiga
buvttihat
buvttihit
buvttiheimmet buvttihivččiimet
buvttihehpet buvttiheiddet buvttihivččiidet
buvttihit buvttihedje buvttihivčče
presente negación
buvttit
pretérito negación
buvttihan
kondisjonalis negación
buvttihivčče
perf.participio
buvttihan
imperativo segunda persona singular
buvttit
imperativo segunda persona dual
buvttiheahkki
imperativo segunda persona plural
buvttihehket
Eanet sojahanhámit →
buvttihit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • buvttihit verb intransitiv infinitivo
  • buvttihit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
  • buvttihit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
  • buvttihit verb intransitiv indicativo pretérito segunda persona singular

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

buvttihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

buktit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • buktit verb transitiv
buvttihit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • buvttihit verb intransitiv infinitivo
  • buvttihit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
  • buvttihit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
  • buvttihit verb intransitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledning: -h verb infinitivo
  • avledning: -h verb indicativo presente primera persona plural
  • avledning: -h verb indicativo presente tercera persona plural
  • avledning: -h verb indicativo pretérito segunda persona singular