cábmit (verb)
- 1. (verb) golpear (TV)
- 2. (VLc) dar golpes (TV)
- 3. (verb) apalear (TV)
- 4. (verb) zurrar (TV)
- 5. (VLc) dar una paliza (TV)
- 6. (A una alfombra, a una persona) (verb) sacudir (TV)
- 7. (verb) debilitar (TV)
- 8. (verb) cansar (TV)
-
9.
(verb) fatigar
(TV)
- Guhkesmátki cábmá olbmo.
- Los largos viajes fatigan a la gente.
- 10. (verb) rendir (TV)
- 11. (verb) vencer (TV)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
cábmit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- cábmit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- cábmit verb transitiv infinitivo
- cábmit verb transitiv
- cábmit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- Der/NomAg Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledet handlernomen subst. pl. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English