cielahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| cielahan | cielahin | cielahivččen |
| cielahat | cielahit | cielahivččet |
| cielaha | cielahii | cielahivččii |
| cielahetne | cielaheimme | cielahivččiime |
| cielaheahppi | cielaheidde | cielahivččiide |
| cielaheaba | cielaheigga | cielahivččiiga |
|
cielahat
cielahit |
cielaheimmet | cielahivččiimet |
| cielahehpet | cielaheiddet | cielahivččiidet |
| cielahit | cielahedje | cielahivčče |
- presente negación
- cielat
- pretérito negación
- cielahan
- kondisjonalis negación
- cielahivčče
- perf.participio
- cielahan
- imperativo segunda persona singular
- cielat
- imperativo segunda persona dual
- cielaheahkki
- imperativo segunda persona plural
- cielahehket
cielahit (verb)
- 1. (verb) insultar (TV, Freq)
- 2. (verb) injuriar (TV, Freq)
- 3. (Con palabras) (verb) vituperar (TV, Freq)
-
4.
(Figuratiiva / Figurado, La persona / Olmmoš, dirigirse a alguien con enfado y descortesía)
(verb) ladrar
(TV, Freq)
- Son ii liikon dasa maid mun dadjen ja cielashišgođii mu.
- No le gustó lo que dije y empezó a ladrarme.
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| cielahan | cielahin | cielahivččen |
| cielahat | cielahit | cielahivččet |
| cielaha | cielahii | cielahivččii |
| cielahetne | cielaheimme | cielahivččiime |
| cielaheahppi | cielaheidde | cielahivččiide |
| cielaheaba | cielaheigga | cielahivččiiga |
|
cielahat
cielahit |
cielaheimmet | cielahivččiimet |
| cielahehpet | cielaheiddet | cielahivččiidet |
| cielahit | cielahedje | cielahivčče |
- presente negación
- cielat
- pretérito negación
- cielahan
- kondisjonalis negación
- cielahivčče
- perf.participio
- cielahan
- imperativo segunda persona singular
- cielat
- imperativo segunda persona dual
- cielaheahkki
- imperativo segunda persona plural
- cielahehket
- cielahit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- cielahit verb transitiv infinitivo
- cielahit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- cielahit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- cielahit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
cielahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- cielahit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- cielahit verb transitiv infinitivo
- cielahit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- cielahit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- cielahit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
- ciellat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- ciellat verb transitiv
- Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledning: -h verb transitiv infinitivo
- avledning: -h verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- avledning: -h verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- avledning: -h verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English