presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
cuovkana cuovkanii cuovkanivččii
cuovkaneaba cuovkaneigga cuovkanivččiiga
cuovkanit cuovkanedje cuovkanivčče
presente negación
cuovkan
pretérito negación
cuovkanan
kondisjonalis negación
cuovkanivčče
perf.participio
cuovkanan
Eanet sojahanhámit →

cuovkanit (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
cuovkana cuovkanii cuovkanivččii
cuovkaneaba cuovkaneigga cuovkanivččiiga
cuovkanit cuovkanedje cuovkanivčče
presente negación
cuovkan
pretérito negación
cuovkanan
kondisjonalis negación
cuovkanivčče
perf.participio
cuovkanan
Eanet sojahanhámit →
cuovkanit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • cuovkanit verb intransitiv infinitivo
  • cuovkanit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

cuovkanit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

cuovkanit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • cuovkanit verb intransitiv infinitivo
  • cuovkanit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural