doahttat (verb)
- 1. (verb) habituarse (IV)
- 2. (verb) acostumbrarse (IV)
- 3. (verb) acomodarse (IV)
- 4. (Pfs) habituarse a algo hasta la apatía (IV)
- 5. (verb) amodorrarse (IV)
- 6. (verb) adormecerse (IV)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
doahttat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- doahtta Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- doahtta subst. sg. nominativo poss. 2.p.ent.
- doahttat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- doahttat verb intransitiv infinitivo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English