presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
duosttan dusten duosttalin
duosttašin
duosttat dustet duosttalit
duosttašit
duostá duosttai duosttalii
duosttašii
duste duosttaime duosttaleimme
duosttašeimme
duostabeahtti duosttaide duosttaleidde
duosttašeidde
duostaba duosttaiga duosttaleigga
duosttašeigga
duostat duosttaimet duosttaleimmet
duosttašeimmet
duostabehtet duosttaidet duosttaleiddet
duosttašeiddet
dustet duste duosttaledje
duosttašedje
presente negación
duostta
pretérito negación
duostan
kondisjonalis negación
duosttale
duosttaše
perf.participio
duostan
imperativo segunda persona singular
duostta
imperativo segunda persona dual
duosti
imperativo segunda persona plural
dustet
duostet
Eanet sojahanhámit →

duostat (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
duosttan dusten duosttalin
duosttašin
duosttat dustet duosttalit
duosttašit
duostá duosttai duosttalii
duosttašii
duste duosttaime duosttaleimme
duosttašeimme
duostabeahtti duosttaide duosttaleidde
duosttašeidde
duostaba duosttaiga duosttaleigga
duosttašeigga
duostat duosttaimet duosttaleimmet
duosttašeimmet
duostabehtet duosttaidet duosttaleiddet
duosttašeiddet
dustet duste duosttaledje
duosttašedje
presente negación
duostta
pretérito negación
duostan
kondisjonalis negación
duosttale
duosttaše
perf.participio
duostan
imperativo segunda persona singular
duostta
imperativo segunda persona dual
duosti
imperativo segunda persona plural
dustet
duostet
Eanet sojahanhámit →
duostat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • duostat verb transitiv infinitivo
  • duostat verb transitiv indicativo presente primera persona plural

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

duostat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

duo Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • duo subst. sg. locativo poss. 2.p.ent.
duostat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • duostat verb transitiv infinitivo
  • duostat verb transitiv indicativo presente primera persona plural