duottar (subst.)
- 1. (subst.) tundra
- 2. (En zona inhabitada) (subst.) monte
- 3. (En zona inhabitada) (subst.) campo
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
duottar lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- duottar Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- duottar subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English