guorranit (verb)
- 1. (verb) vaciarse (IV)
- 2. (verb) agotarse (IV)
- 3. (verb) acabarse (IV)
- 4. (verb) terminarse (IV)
- 5. (verb) disiparse (IV)
- 6. (VLc) quedar libre (IV)
- 7. (VLc) quedar vacante (IV)
- 8. (VLc) quedar disponible (IV)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
guorranit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- guorranit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- guorranit verb intransitiv infinitivo
- guorranit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English