heaittihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| heaittihan | heaittihin | heaittihivččen |
| heaittihat | heaittihit | heaittihivččet |
| heaittiha | heaittihii | heaittihivččii |
| heaittihetne | heaittiheimme | heaittihivččiime |
| heaittiheahppi | heaittiheidde | heaittihivččiide |
| heaittiheaba | heaittiheigga | heaittihivččiiga |
|
heaittihat
heaittihit |
heaittiheimmet | heaittihivččiimet |
| heaittihehpet | heaittiheiddet | heaittihivččiidet |
| heaittihit | heaittihedje | heaittihivčče |
- presente negación
- heaittit
- pretérito negación
- heaittihan
- kondisjonalis negación
- heaittihivčče
- perf.participio
- heaittihan
- imperativo segunda persona singular
- heaittit
- imperativo segunda persona dual
- heaittiheahkki
- imperativo segunda persona plural
- heaittihehket
heaittihit (verb)
- 1. (verb) acabar (TV, Span: + con)
- 2. (verb) terminar (TV, Span: + con)
- 3. (Un proceso) (verb) detener (TV)
-
4.
(Pfs) hacer que algo concluya, termine, se detenga, o sea eliminado
(TV, Caus)
- Presideanta áigu heaittihit dien virggi.
- El presidente quiere eliminar ese cargo.
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| heaittihan | heaittihin | heaittihivččen |
| heaittihat | heaittihit | heaittihivččet |
| heaittiha | heaittihii | heaittihivččii |
| heaittihetne | heaittiheimme | heaittihivččiime |
| heaittiheahppi | heaittiheidde | heaittihivččiide |
| heaittiheaba | heaittiheigga | heaittihivččiiga |
|
heaittihat
heaittihit |
heaittiheimmet | heaittihivččiimet |
| heaittihehpet | heaittiheiddet | heaittihivččiidet |
| heaittihit | heaittihedje | heaittihivčče |
- presente negación
- heaittit
- pretérito negación
- heaittihan
- kondisjonalis negación
- heaittihivčče
- perf.participio
- heaittihan
- imperativo segunda persona singular
- heaittit
- imperativo segunda persona dual
- heaittiheahkki
- imperativo segunda persona plural
- heaittihehket
- heaittihit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- heaittihit verb transitiv infinitivo
- heaittihit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- heaittihit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- heaittihit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
heaittihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledning: -h verb infinitivo
- avledning: -h verb indicativo presente primera persona plural
- avledning: -h verb indicativo presente tercera persona plural
- avledning: -h verb indicativo pretérito segunda persona singular
- heaitit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- heaitit verb transitiv
- heaittihit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- heaittihit verb transitiv infinitivo
- heaittihit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- heaittihit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- heaittihit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English