sg. pl.
nominativo kárta kárttat
acusativo kártta kárttaid
genitivo kártta kárttaid
ilativo kártii kárttaide
locativo kárttas kárttain
comitativo kárttain kárttaiguin
esivo kártan
Eanet sojahanhámit →

kárta (subst.)

sg. pl.
nominativo kárta kárttat
acusativo kártta kárttaid
genitivo kártta kárttaid
ilativo kártii kárttaide
locativo kárttas kárttain
comitativo kárttain kárttaiguin
esivo kártan
Eanet sojahanhámit →
kárta Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • kárta subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

kárta lea vejolaččat dán sáni hápmi:

kárta Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • kárta subst. sg. nominativo