leat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| lean | ledjen | livččen |
| leat | ledjet | livččet |
| lea |
leai
lei |
livččii |
| letne | leimme | livččiime |
| leahppi | leidde | livččiide |
| leaba |
leaigga
leigga |
livččiiga |
| leat | leimmet | livččiimet |
| lehpet | leiddet | livččiidet |
| leat | ledje | livčče |
- presente negación
- leat
- pretérito negación
- lean
- kondisjonalis negación
- livčče
- perf.participio
- leamaš
leamašan - imperativo segunda persona singular
- leage
- imperativo segunda persona dual
- leahkki
- imperativo segunda persona plural
- lehket
leat (verb)
- 1. (verb) ser (IV)
- 2. (verb) estar (IV)
-
3.
(verb) haber
(AuxV)
- Mun lean leamaš Madridas.
- He estado en Madrid.
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| lean | ledjen | livččen |
| leat | ledjet | livččet |
| lea |
leai
lei |
livččii |
| letne | leimme | livččiime |
| leahppi | leidde | livččiide |
| leaba |
leaigga
leigga |
livččiiga |
| leat | leimmet | livččiimet |
| lehpet | leiddet | livččiidet |
| leat | ledje | livčče |
- presente negación
- leat
- pretérito negación
- lean
- kondisjonalis negación
- livčče
- perf.participio
- leamaš
leamašan - imperativo segunda persona singular
- leage
- imperativo segunda persona dual
- leahkki
- imperativo segunda persona plural
- lehket
- leat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- leat verb intransitiv indicativo presente negación
- leat verb intransitiv infinitivo
- leat verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
- leat verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
- leat verb intransitiv indicativo presente segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
leat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Lea Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- Lea subst. egennavn pl. nominativo
- leat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- leat verb intransitiv indicativo presente negación
- leat verb intransitiv infinitivo
- leat verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
- leat verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
- leat verb intransitiv indicativo presente segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English