máinnastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| máinnastan | máinnastin | máinnastivččen |
| máinnastat | máinnastit | máinnastivččet |
| máinnasta | máinnastii | máinnastivččii |
| máinnastetne | máinnasteimme | máinnastivččiime |
| máinnasteahppi | máinnasteidde | máinnastivččiide |
| máinnasteaba | máinnasteigga | máinnastivččiiga |
|
máinnastat
máinnastit |
máinnasteimmet | máinnastivččiimet |
| máinnastehpet | máinnasteiddet | máinnastivččiidet |
| máinnastit | máinnastedje | máinnastivčče |
- presente negación
- máinnas
- pretérito negación
- máinnastan
- kondisjonalis negación
- máinnastivčče
- perf.participio
- máinnastan
- imperativo segunda persona singular
- máinnas
- imperativo segunda persona dual
- máinnasteahkki
- imperativo segunda persona plural
- máinnastehket
máinnastit (verb)
- 1. (Un relato) (verb) contar (TV)
- 2. (verb) relatar (TV)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| máinnastan | máinnastin | máinnastivččen |
| máinnastat | máinnastit | máinnastivččet |
| máinnasta | máinnastii | máinnastivččii |
| máinnastetne | máinnasteimme | máinnastivččiime |
| máinnasteahppi | máinnasteidde | máinnastivččiide |
| máinnasteaba | máinnasteigga | máinnastivččiiga |
|
máinnastat
máinnastit |
máinnasteimmet | máinnastivččiimet |
| máinnastehpet | máinnasteiddet | máinnastivččiidet |
| máinnastit | máinnastedje | máinnastivčče |
- presente negación
- máinnas
- pretérito negación
- máinnastan
- kondisjonalis negación
- máinnastivčče
- perf.participio
- máinnastan
- imperativo segunda persona singular
- máinnas
- imperativo segunda persona dual
- máinnasteahkki
- imperativo segunda persona plural
- máinnastehket
- máinnastit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- máinnastit verb transitiv infinitivo
- máinnastit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- máinnastit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- máinnastit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
máinnastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- máinnastit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- máinnastit verb transitiv infinitivo
- máinnastit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- máinnastit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- máinnastit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English