mannat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| manan | mannen |
manalin
manašin |
| manat | mannet |
manalit
manašit |
| manná | manai |
manalii
manašii |
| manne | manaime |
manaleimme
manašeimme |
| mannabeahtti | manaide |
manaleidde
manašeidde |
| mannaba | manaiga |
manaleigga
manašeigga |
| mannat | manaimet |
manaleimmet
manašeimmet |
| mannabehtet | manaidet |
manaleiddet
manašeiddet |
| mannet | manne |
manaledje
manašedje |
- presente negación
- mana
- pretérito negación
- mannan
- kondisjonalis negación
- manale
manaše - perf.participio
- mannan
- imperativo segunda persona singular
- mana
- imperativo segunda persona dual
- manni
- imperativo segunda persona plural
- mannet
mannat (verb)
-
1.
(verb) ir
(IV)
- Mo (duinna) manná?
- ¿Cómo te va?
- 2. (verb) viajar (IV)
-
3.
(verb) tener un orgasmo
(IV, Loc +)
- Sus manai.
- Tuvo un orgasmo.
- 4. (Tener un orgasmo) (verb) correrse (IV, Loc +)
- 5. (Tener un orgasmo) (verb) irse (IV, Loc +)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| manan | mannen |
manalin
manašin |
| manat | mannet |
manalit
manašit |
| manná | manai |
manalii
manašii |
| manne | manaime |
manaleimme
manašeimme |
| mannabeahtti | manaide |
manaleidde
manašeidde |
| mannaba | manaiga |
manaleigga
manašeigga |
| mannat | manaimet |
manaleimmet
manašeimmet |
| mannabehtet | manaidet |
manaleiddet
manašeiddet |
| mannet | manne |
manaledje
manašedje |
- presente negación
- mana
- pretérito negación
- mannan
- kondisjonalis negación
- manale
manaše - perf.participio
- mannan
- imperativo segunda persona singular
- mana
- imperativo segunda persona dual
- manni
- imperativo segunda persona plural
- mannet
- mannat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- mannat verb intransitiv infinitivo
- mannat verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
mannat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- mannat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- mannat verb intransitiv infinitivo
- mannat verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English