mearkkašit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| mearkkašan | mearkkašin | mearkkašivččen |
| mearkkašat | mearkkašit | mearkkašivččet |
| mearkkaša | mearkkašii | mearkkašivččii |
| mearkkašetne | mearkkašeimme | mearkkašivččiime |
| mearkkašeahppi | mearkkašeidde | mearkkašivččiide |
| mearkkašeaba | mearkkašeigga | mearkkašivččiiga |
|
mearkkašat
mearkkašit |
mearkkašeimmet | mearkkašivččiimet |
| mearkkašehpet | mearkkašeiddet | mearkkašivččiidet |
| mearkkašit | mearkkašedje | mearkkašivčče |
- presente negación
- mearkkaš
- pretérito negación
- mearkkašan
- kondisjonalis negación
- mearkkašivčče
- perf.participio
- mearkkašan
- imperativo segunda persona singular
- mearkkaš
- imperativo segunda persona dual
- mearkkašeahkki
- imperativo segunda persona plural
- mearkkašehket
mearkkašit (verb)
- 1. (verb) marcar (TV)
- 2. (verb) anotar (TV)
- 3. (verb) apuntar (TV)
- 4. (Comentar) (verb) observar (TV)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| mearkkašan | mearkkašin | mearkkašivččen |
| mearkkašat | mearkkašit | mearkkašivččet |
| mearkkaša | mearkkašii | mearkkašivččii |
| mearkkašetne | mearkkašeimme | mearkkašivččiime |
| mearkkašeahppi | mearkkašeidde | mearkkašivččiide |
| mearkkašeaba | mearkkašeigga | mearkkašivččiiga |
|
mearkkašat
mearkkašit |
mearkkašeimmet | mearkkašivččiimet |
| mearkkašehpet | mearkkašeiddet | mearkkašivččiidet |
| mearkkašit | mearkkašedje | mearkkašivčče |
- presente negación
- mearkkaš
- pretérito negación
- mearkkašan
- kondisjonalis negación
- mearkkašivčče
- perf.participio
- mearkkašan
- imperativo segunda persona singular
- mearkkaš
- imperativo segunda persona dual
- mearkkašeahkki
- imperativo segunda persona plural
- mearkkašehket
- mearkkašit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- mearkkašit verb transitiv infinitivo
- mearkkašit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- mearkkašit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- mearkkašit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
mearkkašit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- mearkkašit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- mearkkašit verb transitiv infinitivo
- mearkkašit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- mearkkašit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- mearkkašit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English