moallanit (verb)
- 1. (verb) desmoronarse (IV)
- 2. (verb) derrumbarse (IV)
-
3.
(VLc) hacerse añicos
(IV)
- Lihtti moallanii go gahčai láhttái.
- El plato se hizo añicos al caer al suelo.
- 4. (VLc) hacerse polvo (IV)
- 5. (En pedazos) (verb) romperse (IV)
- 6. (verb) fragmentarse (IV)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
moallanit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- moallanit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- moallanit verb intransitiv infinitivo
- moallanit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English