presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
moraštan moraštin moraštivččen
moraštat moraštit moraštivččet
morašta moraštii moraštivččii
moraštetne morašteimme moraštivččiime
morašteahppi morašteidde moraštivččiide
morašteaba morašteigga moraštivččiiga
moraštat
moraštit
morašteimmet moraštivččiimet
moraštehpet morašteiddet moraštivččiidet
moraštit moraštedje moraštivčče
presente negación
moraš
pretérito negación
moraštan
kondisjonalis negación
moraštivčče
perf.participio
moraštan
imperativo segunda persona singular
moraš
imperativo segunda persona dual
morašteahkki
imperativo segunda persona plural
moraštehket
Eanet sojahanhámit →

moraštit (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
moraštan moraštin moraštivččen
moraštat moraštit moraštivččet
morašta moraštii moraštivččii
moraštetne morašteimme moraštivččiime
morašteahppi morašteidde moraštivččiide
morašteaba morašteigga moraštivččiiga
moraštat
moraštit
morašteimmet moraštivččiimet
moraštehpet morašteiddet moraštivččiidet
moraštit moraštedje moraštivčče
presente negación
moraš
pretérito negación
moraštan
kondisjonalis negación
moraštivčče
perf.participio
moraštan
imperativo segunda persona singular
moraš
imperativo segunda persona dual
morašteahkki
imperativo segunda persona plural
moraštehket
Eanet sojahanhámit →
moraštit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • moraštit verb transitiv infinitivo
  • moraštit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
  • moraštit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
  • moraštit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

moraštit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

moraštit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • moraštit verb transitiv infinitivo
  • moraštit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
  • moraštit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
  • moraštit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular