morihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| morihan | morihin | morihivččen |
| morihat | morihit | morihivččet |
| moriha | morihii | morihivččii |
| morihetne | moriheimme | morihivččiime |
| moriheahppi | moriheidde | morihivččiide |
| moriheaba | moriheigga | morihivččiiga |
|
morihat
morihit |
moriheimmet | morihivččiimet |
| morihehpet | moriheiddet | morihivččiidet |
| morihit | morihedje | morihivčče |
- presente negación
- morit
- pretérito negación
- morihan
- kondisjonalis negación
- morihivčče
- perf.participio
- morihan
- imperativo segunda persona singular
- morit
- imperativo segunda persona dual
- moriheahkki
- imperativo segunda persona plural
- morihehket
morihit (verb)
- 1. (Repentinamente) (verb) despertarse (IV, Mom)
- 2. (verb) concienciarse (IV)
- 3. (verb) tomar conciencia (IV)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| morihan | morihin | morihivččen |
| morihat | morihit | morihivččet |
| moriha | morihii | morihivččii |
| morihetne | moriheimme | morihivččiime |
| moriheahppi | moriheidde | morihivččiide |
| moriheaba | moriheigga | morihivččiiga |
|
morihat
morihit |
moriheimmet | morihivččiimet |
| morihehpet | moriheiddet | morihivččiidet |
| morihit | morihedje | morihivčče |
- presente negación
- morit
- pretérito negación
- morihan
- kondisjonalis negación
- morihivčče
- perf.participio
- morihan
- imperativo segunda persona singular
- morit
- imperativo segunda persona dual
- moriheahkki
- imperativo segunda persona plural
- morihehket
- morihit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- morihit verb intransitiv infinitivo
- morihit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
- morihit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
- morihit verb intransitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
morihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- morihit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- morihit verb intransitiv infinitivo
- morihit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
- morihit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
- morihit verb intransitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English