muhtin (Pron, A, ubestemt)

  • 1. (Art) un, una
    Lei muhtin nieida gii dán dajai.
    Una mujer lo dijo.
  • 2. (adj.) algún, alguna
    Lean oaidnán muhtin bohcco boahtimin deikke.
    He visto algunos renos venir hacia aquí.
    Dáppe lea muhtin olmmoš, gii lea buorre.
    Aquí hay algún hombre bueno.
  • 3. (pron.) alguno, alguna
    Muhtimat eai jáhke dan seamma go don
    Algunos no creen lo mismo que tú.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

muhtin lea vejolaččat dán sáni hápmi:

muhtin Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • muhtin pron. ubestemt attr.
  • muhtin pron. ubestemt sg. nominativo