nammadit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| nammadan | nammadin | nammadivččen |
| nammadat | nammadit | nammadivččet |
| nammada | nammadii | nammadivččii |
| nammadetne | nammadeimme | nammadivččiime |
| nammadeahppi | nammadeidde | nammadivččiide |
| nammadeaba | nammadeigga | nammadivččiiga |
|
nammadat
nammadit |
nammadeimmet | nammadivččiimet |
| nammadehpet | nammadeiddet | nammadivččiidet |
| nammadit | nammadedje | nammadivčče |
- presente negación
- nammat
- pretérito negación
- nammadan
- kondisjonalis negación
- nammadivčče
- perf.participio
- nammadan
- imperativo segunda persona singular
- nammat
- imperativo segunda persona dual
- nammadeahkki
- imperativo segunda persona plural
- nammadehket
nammadit (verb)
-
1.
(verb) nombrar
(TV)
- Son mu nammadii virgái.
- Me nombró para el puesto.
- 2. (verb) designar (TV)
-
3.
(Instituciones)
(verb) instituir
(TV)
- Eiseváldi nammadii lávdegotti.
- El gobierno instituyó una comisión.
- 4. (Instituciones) (verb) establecer (TV)
- 5. (Instituciones) (verb) crear (TV)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| nammadan | nammadin | nammadivččen |
| nammadat | nammadit | nammadivččet |
| nammada | nammadii | nammadivččii |
| nammadetne | nammadeimme | nammadivččiime |
| nammadeahppi | nammadeidde | nammadivččiide |
| nammadeaba | nammadeigga | nammadivččiiga |
|
nammadat
nammadit |
nammadeimmet | nammadivččiimet |
| nammadehpet | nammadeiddet | nammadivččiidet |
| nammadit | nammadedje | nammadivčče |
- presente negación
- nammat
- pretérito negación
- nammadan
- kondisjonalis negación
- nammadivčče
- perf.participio
- nammadan
- imperativo segunda persona singular
- nammat
- imperativo segunda persona dual
- nammadeahkki
- imperativo segunda persona plural
- nammadehket
- nammadit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- nammadit verb transitiv infinitivo
- nammadit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- nammadit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- nammadit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
nammadit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- nammadit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- nammadit verb transitiv infinitivo
- nammadit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- nammadit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- nammadit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English