oahpahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| oahpahan | oahpahin | oahpahivččen |
| oahpahat | oahpahit | oahpahivččet |
| oahpaha | oahpahii | oahpahivččii |
| oahpahetne | oahpaheimme | oahpahivččiime |
| oahpaheahppi | oahpaheidde | oahpahivččiide |
| oahpaheaba | oahpaheigga | oahpahivččiiga |
|
oahpahat
oahpahit |
oahpaheimmet | oahpahivččiimet |
| oahpahehpet | oahpaheiddet | oahpahivččiidet |
| oahpahit | oahpahedje | oahpahivčče |
- presente negación
- oahpat
- pretérito negación
- oahpahan
- kondisjonalis negación
- oahpahivčče
- perf.participio
- oahpahan
- imperativo segunda persona singular
- oahpat
- imperativo segunda persona dual
- oahpaheahkki
- imperativo segunda persona plural
- oahpahehket
oahpahit (verb)
-
1.
(verb) enseñar
(TV)
- [Sátnevájas / Refrán:] Gal jávuheapmi oahpaha.
- Una persona, conociendo las consecuencias, se viste ligeramente cuando hace un frío intenso. Entonces aprende por experiencia que se equivocó. Y así se dice de cualquier otro caso.
- 2. (verb) instruir (TV)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| oahpahan | oahpahin | oahpahivččen |
| oahpahat | oahpahit | oahpahivččet |
| oahpaha | oahpahii | oahpahivččii |
| oahpahetne | oahpaheimme | oahpahivččiime |
| oahpaheahppi | oahpaheidde | oahpahivččiide |
| oahpaheaba | oahpaheigga | oahpahivččiiga |
|
oahpahat
oahpahit |
oahpaheimmet | oahpahivččiimet |
| oahpahehpet | oahpaheiddet | oahpahivččiidet |
| oahpahit | oahpahedje | oahpahivčče |
- presente negación
- oahpat
- pretérito negación
- oahpahan
- kondisjonalis negación
- oahpahivčče
- perf.participio
- oahpahan
- imperativo segunda persona singular
- oahpat
- imperativo segunda persona dual
- oahpaheahkki
- imperativo segunda persona plural
- oahpahehket
- oahpahit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- oahpahit verb transitiv infinitivo
- oahpahit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- oahpahit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- oahpahit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
oahpahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledning: -h verb transitiv infinitivo
- avledning: -h verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- avledning: -h verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- avledning: -h verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
- oahpahit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- oahpahit verb transitiv infinitivo
- oahpahit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- oahpahit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- oahpahit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
- oahppat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- oahppat verb transitiv
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English